Mycotoxinen zijn natuurlijke gifstoffen die worden geproduceerd door schimmels in het gewas of in de geoogste producten. Veel van de mycotoxinen zijn schadelijk voor de gezondheid van dieren en veroorzaken ziekten en sterfte wanneer ze besmet voedsel consumeren.
Tot op heden zijn er meer dan 400 verschillende mycotoxinen geïdentificeerd. De meest bekende mycotoxinen zijn deoxynivalenol (DON), T-2, zearalenone (ZEA), aflatoxine, ochratoxine en ergot alkaloïden.
Vaak worden er geen klinische symptomen vertoond door pluimvee. De subklinische effecten beïnvloeden pluimvee echter op vele manieren zoals immuunsuppressie; wat leidt tot verminderde werkzaamheid van vaccins, een vette lever en necrose van mondholte, kam en lellen. Andere effecten zijn een slechte bevedering, ongelijke groei en fysieke beschadiging van het darmepitheel wat zorgt voor intestinale verstoringen. Vruchtbaarheid en broeduitkomst bij vermeerderingsdieren kan ook worden beïnvloed door verschillende mycotoxinen. Dit alles resulteert in economische verliezen voor de pluimveehouder.
